Monday, December 25, 2006

 
Malamig ang buwan noong disyembre, 1935.
Ang lamig ng panahon.
Sinisindihan ang mga ilaw sa kalye nang bigla kang tumambid.

Wag mo akong lingunin binibini...
Hindi ako karapat dapat...

Kontrobersya pagdating ng ika 2 ng umaga...

Parating na ang mga hapon! - courtesy of roel from kas 1

Ang mga hapon melda... ang mga hapon, ang dami nila....
Hindi ko kaya ito mag isa Tumakbo ka na melda!!!!!!!

Ayokong iwan ka, ikaw ang buhay ko.
Ayoko rin mahal ko, pero.. ang buhay mo ang masmahalaga.

Ang lahat ay mawawalan ng saysay.
Ngunit ang mga sampagita!

Iwan mo na sila, masmahalaga ka kaysa sa mga iyan...
Ngunit Julito...

Wala nang ngunit ngunit umalis ka na... Hindi ko kayang makita kang masaktan...

Takbo na !!
Takbo...

Nahan

Diba sabi mo.. kay ganda ng lahat.
Kulay rosas pa ang mga bulaklak

Tila Sa akin Ay Ayaw Kang Magtapat
Iyan ba ang sabi mong pagibig ay wagas

Ang iyong ngiti dati ay kay tamis...
Pag ikaw at ako ay nagkakalapit...

Nahan Ang Yakap Mong Dati Ay Mahigpit
At ang ligaya kong matamis mong halik

Comments: Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?